Gisteren stond ik samen met Roel op het congres ‘Dag Van De Wijkverpleging’ van ‘Nursing’ in Ede. Hier gaven we onze training ‘De Kracht Van Muziek’. Ons doel? De wijkverpleegkundigen inspireren om muziek in te zetten als hulpmiddel in de zorg. Halverwege de sessie vertelde een deelneemster een indrukwekkend verhaal over onbegrepen gedrag en hoe muziek het verschil kan maken tijdens haar werk als verpleegkundige.
Onbegrepen gedrag?
Deze verpleegkundige groeide op in Amsterdam, waar haar moeder haar al vroeg kennis liet maken met Amsterdamse liedjes. Later in haar leven verhuisde ze en ging ze werken in de thuiszorg. Op een dag liep ze tegen een probleem aan. Ze kwam bij een meneer thuis die onbegrepen gedrag vertoonde en had veel onrust tijdens zijn ochtendritueel. Opstaan was een strijd, douchen een nog grotere uitdaging. Hij verzette zich tegen alles.
Na een aantal moeizame ochtenden kreeg ze een idee. Wat als ze de muziek uit haar jeugd zou inzetten? De volgende ochtend kwam ze zingend binnen. Tot haar verbazing toonde meneer geen verzet. Hij liep mee naar de douche en begon zelfs zachtjes mee te zingen. De spanning verdween en de zorg momenten werden prettiger.
Zijn dochter, die in het huis naast hem woonde, hoorde hen samen zingen en zag hoe haar vader minder onrustig was. Dit was voor zijn dochter ook erg bijzonder om te zien dat er minder onbegrepen gedrag en onrust was. De deelneemster vertelde dat de noten niet altijd zuiver werden gezongen, maar dat dit niet onder deed aan het effect en de fijne sfeer die de muziek had op deze meneer.
Dit verhaal onderstreept hoe krachtig en toegankelijk muziek is in de zorg. Je hoeft geen muzikale achtergrond te hebben om het te proberen. Heb je behoefte aan inspiratie en voorbeelden wat betreft muziek? Klik dan hier om naar onze unieke Spotify lijsten te gaan gericht op verschillende thema’s. Het is een eenvoudige, maar effectieve manier om contact te maken en spanning te verminderen. Probeer het eens en wie weet maak je iemand zijn dag beter en daardoor uiteindelijk ook jouw dag!
1 Commentaar
Op mijn werk was een mevrouw met afasie. Iedere late dienst zong ik voor haar, en later met haar, een slaapliederen zodra ze in bed lag. In het begin bewoog mevrouw beetje haar lippen en later…. dan knielde ik naast haar bij het bed en zei:W…, gaan we nog zingen? En mevrouw begon de eerste woordjes, niet helemaal duidelijk maar zij begon met zingen. Toen ze uiteindelijk de laatste dagen in haar leven op bed lag, aan de pomp en niet meer aanspreekbaar, met de dochter overlegt om zachtjes naast haar bed dit liedje te zingen. Ik pakte dan haar hand en zong zachtjes. Dit deed ik ook in laatste dienst voor mijn vakantie, zo nam ik afscheid van haar.
Door de brok in m’n keel kreeg ik de laatste zin niet meer uit m’n mond en liepen de tranen over m’n wangen. Ik verontschuldigde mij bij de dochter voor “niet professioneel” te zijn maar zij bedankte mij heel hartelijk. Dat ze zag dat haar moeder ook met gevoel was verzorgd en niet alleen “professioneel.