Het is bijna zover: onze allereerste inspiratiesessie! Robin en ik zitten samen, de presentatie voor ons. Terwijl we alles nog één keer doornemen, voelen we een gezonde spanning. We gaan ons verhaal delen met een groep mensen die we helemaal nog niet kennen. Spannend? Ja, absoluut. Maar het voelt vooral ontzettend goed.
Terwijl ik me voorbereid, denk ik aan hoe belangrijk het is om een gevoel van veiligheid te creëren. Dat is iets wat ik de afgelopen jaren heb geleerd tijdens het begeleiden van groepen, zowel sprekend als zingend. Veiligheid ontstaat wanneer je open bent, wanneer je je eigen verhaal durft te delen. Het is precies wat Robin en ik altijd proberen te doen, en het vormt de basis van alles wat we samen maken.
Of we nu op een podium staan tijdens een optreden of, zoals nu, een sessie begeleiden: we beginnen altijd bij onszelf. Door te delen wie we zijn en ons eigen verhaal, openen we een deur naar verbinding. En ja, dan zingen we vaak ook nog. Het blijft bijzonder om te zien hoe muziek en persoonlijke verhalen mensen helpen om zich op hun gemak te voelen. Een paar weken terug hoorden we na afloop van onze voorstelling: “Wat een mooie manier waarop jullie mensen raken en meenemen in jullie eigen verhaal.”
We zijn allebei blij als we dit horen, want dit is ook precies onze bedoeling. Maar uiteindelijk gaat het niet alleen om ons. Het gaat vooral om hen – de mensen die naar ons luisteren. Tijdens onze sessies en optredens ontstaat er vaak een gevoel van herkenning. Dat is precies de juiste snaar: de kracht van verbinding door eerlijk en kwetsbaar te zijn.
Toen we deze inspiratiesessie voorbereidden, besloten we ons verhaal te vertellen aan de hand van ons levenspad. Onze mijlpalen, onze gouden herinneringen, maar ook de momenten die minder mooi waren. Want die horen er ook bij. Ze maken je tot wie je bent. Tevens is dit onze eigen methode geworden – hierover later meer.
We nemen bewust de tijd tijdens onze optredens voor die minder mooie herinneringen (wat dat dan ook maar voor jou mag zijn). Soms steken we een kaarsje aan, zingen we een passend lied en stellen we vragen zoals: “Wie mist er weleens iemand die niet meer bij ons is?” Het antwoord raakt ons elke keer weer. Veel handen gaan omhoog – ook die van onszelf.
En het blijft even stil… Robin begint zachtjes te spelen op zijn gitaar, en in die stilte deel ik hoe wij geloven dat wat je in je hart bewaart, je nooit kwijtraakt. We nodigen mensen uit om terug te denken aan iemand die ze dicht bij zich dragen. “Denk aan jullie mooie momenten samen,” zeggen we.
Een paar weken terug vroeg een bewoner: “Mag ik meer dan één iemand in gedachten nemen?” Natuurlijk mag dat. Dat is precies waar het om gaat: ruimte maken voor zowel de lach als de traan.
Iemand zei laatst: “Zonder verdrietige herinneringen zijn er geen gouden herinneringen.” Die woorden blijven me bij. Als ik terugkijk op mijn eigen levenspad, zie ik hoe mijn verdrietige herinneringen – mijn opa’s en oma’s, mijn peettante, mijn vriend Michel – net zo belangrijk zijn als de vreugdevolle momenten. Hetzelfde geldt voor Robin en het verlies van zijn oma’s.
Die balans inspireert ons. Het is waarom we nu een nieuwe scène schrijven voor onze theaterproductie, met een eigen lied. We willen laten zien dat al je herinneringen, zowel mooi als verdrietig, een plek verdienen.
Wat is voor jou een minder mooie herinnering? Wij geloven dat juist deze momenten je maken tot wie je bent. Dat is iets om te koesteren, want het herinnert ons keer op keer aan de kracht van verbinding.
Onze muziekspel, de Gouden Draad, en het Verbinderspel versterken de verbinding op een speelse en directe manier door de kracht van muziek in te zetten. In de Gouden Draad creëren we samen een muzikaal levenspad, waardoor iedereen zich gelijk verbonden voelt, ongeacht wie ze zijn. Het Verbinderspel nodigt uit om in het moment te zijn, samen te lachen, en dieper contact te maken. Zo gebruiken we muziek als krachtig middel om de verbinding op een luchtige, maar krachtige manier tot leven te brengen!